NBA ogłosiła najlepszych obrońców tego sezonu
Mecz finałów konferencji zachodniej po raz kolejny okazał się dobrą okazją dla władz NBA na ogłoszenie wyróżnień za sezon regularny. Przedwczoraj pisaliśmy o najlepszych debiutantach, dziś poznaliśmy z kolei dwie piątki najlepszych obrońców.
W pierwszej piątce nie mogło zabraknąć (choć i takie sytuacje się już zdarzały) Obrońcy Roku, czyli Marcusa Smarta. Smart zdobył 99/100 możliwych głosów do pierwszej piątki i 0 do drugiej. Jak zatem widać jeden z głosujących nie miał Marcusa pośród 10 najlepszych defensorów tych rozgrywek. Obok Smarta najwięcej głosów (95/100) zdobył Mikal Bridges, dla którego to pierwsza nominacja do All-Defensive Team. Pierwszą piątkę uzupełniają inny debiutant w tym gronie, Jaren Jackson Jr, Giannis Antetokounmpo oraz Rudy Gobert, dla którego to 6. z rzędu wybór do pierwszej piątki, czym ustanowił samodzielny rekord NBA dla środkowego.
All-Defensive First Team
Marcus Smart (Boston Celtics)
Mikal Bridges (Phoenix Suns)
Rudy Gobert (Utah Jazz)
Jaren Jackson Jr (Memphis Grizzlies)
Giannis Antetokounmpo (Milwaukee Bucks)
Tak natomiast prezentuje się druga piątka:
All-Defensive Second Team
Draymond Green (Golden State Warriors)
Bam Adebayo (Miami Heat)
Robert Williams (Boston Celtics)
Jrue Holiday (Milwaukee Bucks)
Matisse Thybulle (Philadelphia 76ers)
To pierwszy przypadek od sezonu 2011/12, kiedy Boston Celtics ma dwóch reprezentantów w tym zacnym gronie (wówczas byli to Rondo i Garnett). Co ciekawe, aż 6 graczy Bostonu otrzymało głosy. Pozostali to Tatum, Brown, White i Horford.
Draymond Green uzbierał zdecydowanie najmniej punktów, co spowodowane jest liczbą sptkan jakie rozegrał (46). Tylko Scottie Pippen w 1998 roku (44) i Andrei Kirilenko w 2005 roku (41) otrzymali nominację przy mniejszej liczbie rozegranych meczów. Draymond wyprzedził dwójkę debiutantów. Evan Mobley z Cleveland i Herb Jones z Nowego Orleanu skończyli na odpowiednio 5. i 6. miejscu będąc o krok od napisania historii. Ostatnim debiutantem w All-Defensive Teams był bowiem Tim Duncan w 1998 roku.