Kevin Durant

Kevin Durant kontrakt

Charakterystyka zawodnika

Kevin Durant mierzy 208 cm wzrostu, a przynajmniej tak podają oficjalne pomiary. Te często podaje się jednak w wątpliwość – zdjęcia, na których stoi on obok innych, wysokich zawodników, sugerowałyby, że w rzeczywistości Durant może być nawet o kilka centymetrów wyższy. Jego zasięg ramion wynosi przy tym imponujące 226 cm, co sprawia, że warunkami przystosowany byłby do gry na pozycjach podkoszowych – odbiega jedynie wagą, która oscyluje w granicach 110 kilogramów. Imponujące warunki fizyczne, w połączeniu z naturalnym talentem strzeleckim, czynią z niego jednego z najlepszych silnych skrzydłowych ligi.

Podstawowym talentem Kevina Duranta jest umiejętność wykreowania sobie pozycji strzeleckiej. Na przestrzeni kariery trafia blisko 50% rzutów z gry i ponad 38% prób z dystansu, na co pozwala mu nie tylko świetnie ułożony nadgarstek, ale też przewaga wzrostu nad obrońcami, oraz warsztat techniczny. Durant z łatwością trafia rzuty z odchylenia, po obrocie, step-backu, czy po koźle – zarówno z dystansu, jak i półdystansu. Na przestrzeni kariery bardzo poprawił także swój przegląd pola, który pozwala mu pozbyć się piłki, podając ją do lepiej ustawionego kolegi, na przykład w sytuacji podwojenia przez obronę.

W pierwszych latach kariery Durant był krytykowany przede wszystkim za braki defensywne, jednak wraz z poprawą swoich warunków atletycznych i nabytym doświadczeniem, stał się solidnym defensorem indywidualnym – wykorzystując przede wszystkim zasięg ramion, dość skutecznie kontestuje próby rzutowe rywali. Postęp, jaki poczynił Durant na przestrzeni lat, uczynił z niego bardzo wszechstronnego koszykarza.

Kevin Durant silne strony

• samodzielne kreowanie okazji, stabilny rzut pod presją obrońców
• warunki fizyczne, połączenie wzrostu i zasięgu ramion
• wyszkolenie techniczne, szeroki wachlarz zagrań; fade-away’e, step-backi, zwody face-up
• obrona indywidualna; połączenie defensywy 1-na-1 z obroną obręczy

Kevin Durant słabe strony

• siła fizyczna; braki w masie mięśniowej, wysoki środek ciężkości (za wysoki na efektywną grę w koźle)
• podatność na urazy
• obrona zespołowa; braki w zaangażowaniu po słabej stronie parkietu
• mental; słabe zaangażowanie w akcjach off-ball

Kariera Duranta w NBA

Kevin Durant został wybrany z 2. numerem draftu 2007 przez nieistniejący już zespół Seattle SuperSonics. Już w swoim pierwszym sezonie KD był liderem drużyny, grając zdecydowanie najwięcej minut i zdobywając zdecydowanie najwięcej punktów. Niestety, ostatni rok SuperSonics w NBA nie należał do udanych – zakończył się on wygraniem zaledwie 20 spotkań.

Ostatni rok SuperSonics, ponieważ w sezonie 2008/09 klub przeniósł się do stanu Oklahoma, zmieniając nazwę na Oklahoma City Thunder. W kolejnym drafcie z numerem 4. do Duranta dołączył Russell Westbrook, z którym przez kolejne kilka lat tworzył duet liderów. Zaledwie rok zajęło tej dwójce wejście na poziom, na którym byli w stanie doprowadzić drużynę do Playoffów – pierwsze przetarcie w tej fazie rozgrywek Durant zaliczył w sezonie 2009/10, przegrywając w pierwszej rundzie z z późniejszymi mistrzami, Los Angeles Lakers (2-4). W tym samym sezonie Durant po raz pierwszy zagrał w Meczu Gwiazd, oraz pierwszy raz został królem strzelców, przekraczając barierę 30 oczek na mecz (30,1,)

Ekipa Thunder notowała bardzo szybki progres – już rok później dotarli do Finałów Konferencji (tam znów przegrali z późniejszymi mistrzami, Dallas Mavericks, 1-4), a za dwa lata mierzyli się już w Finałach NBA z wielka trójką Miami Heat. Po niesamowitym comebacku w drugiej połowie meczu numer 2 i występie Duranta na 32 punkty Thunder mieli nawet szansę wyjść na prowadzenie 2-0 – ostatecznie jednak polegli 1-4.

Kolejne 2 lata można uznać za indywidualny szczyt kariery Kevina Duranta. Zdołał wejść do elitarnego klubu 50-40-90 (procentowa skuteczność z gry, za trzy i z linii rzutów wolnych w jednym sezonie), co przed nim udało się tylko 5 koszykarzom. Zaliczył też sezon ze średnia punktową na poziomie 32 oczek, co do dziś plasuje go w top15 zawodników pod względem średniej za jeden sezon. W sezonie 2013/14 KD zdobył także swoją jedyną jak do tej pory nagrodę MVP sezonu regularnego. Niestety – wizyty w Finałach NBA nie udało się w tym czasie powtórzyć.

Sezon 2014/15 okazał się punktem zwrotnym w karierze Duranta. W rozgrywkach tych rozegrał zaledwie 25 spotkań z powodu serii kontuzji, głównie związanych z uszkodzeniami stopy. KD wrócił w przyszłym roku, już pod wodza nowego trenera, ale znów udało się awansować jedynie do Finałów Konferencji, gdzie Thunder po zaciętym boju musieli uznać wyższość Golden State Warriors. Thunder przegrali tę serię 3-4, pomimo tego, że prowadzili już wynikiem 3-1. Był to dopiero 10. taki przypadek w całej historii ligi – do dziś jeden z najgłośniejszych, gdyż w kolejnej rundzie (w Finałach) to właśnie Warriors przegrali z Cavaliers po tym, jak sami prowadzili 3-1.

Po tych rozgrywkach kontrakt Kevina Duranta dobiegł końca, a on zdecydował się dołączyć do ekipy z którą przegrał, czyli Golden State Warriors. Do dziś to jedne z najbardziej szokujących zmian barw w historii NBA. Durant dołączył do zespołu, który rok wcześniej osiągnął najlepszy w historii bilans w sezonie regularnym (73-9), tworząc super-team u boku Stepha Curry’ego, Klay’a Thompsona i Draymonda Greena.

Przez trzy sezony spędzone w Warriors, Durant trzykrotnie grał w Finałach NBA, dwukrotnie zdobywając tytuł mistrzowski, oraz dwukrotnie sięgając po nagrodę dla MVP Finałów. KD z Warriors przegrał dopiero Finały 2018/19 przeciwko Raptors, w których zagrał tylko 1 mecz, który przypłacił poważną kontuzją Achillesa.

Kolejny kontrakt Durant podpisał z Brooklyn Nets, gdzie cały pierwszy sezon (2019/20) opuścił z powodu kontuzji, której nabawił się w poprzednich Finałach. Na parkiet wyszedł dopiero w sezonie 2020/21, rozgrywając jednak tylko 35 spotkań z powodu pomniejszych urazów. Od razu jednak wprowadził zespół do drugiej rundy Playoffów, w której Nets przegrali z późniejszymi mistrzami Milwaukee Bucks (3-4) po słynnym rzucie Duranta, który końcówką buta dotknął linii rzutów za trzy punkty, przez co doszło do (przegranej ostatecznie) dogrywki.